آوای دل

    “چرا دل، تنگ می شود؟” هیچ تناقضی در حرف هایم نیست وقتی همزمان هم می گویم برو هم بیا یا وقتی می گویم بله و بعد می گویم نه چه کسی می تواند بفهمد: “نیمی از من دوستت دارد و نیمه ی دیگر رنج می برد” ساده لوح بودم که فکر می کردم می توانم بگذرم همیشه آن نیمه ی اول برنده می شود: وقتی می گویم: “حق با توست” دقیقا یعنی دوستت دارم یعنی جز دوست داشتن ات چیزی برایم مهم نیست آوای دل ...ادامه مطلب

  از دریا میخوانم از عشق یک صدف در کنار دریای بی کران از غرور دریا از عشق بی کران صدف صدف مخفیانه به دریا عشق می ورزد و دریا غرق در موج هایش .. صدف قبل از جایگاهش در کنار ساحل در دل دریا بود ...خواند برای روح دریا...پس عشقت کجاست دریا؟ عظمت نامت کافیست؟ دریایی برای که؟برای موجهایت که مدام در دلت اشوب به پا میکنند؟ و یا صدفی که عاشقانه در دلت حضور دارد و از بی رحمیت دم نمیزند؟ نگاهی به صدف دلت کن مبادا آزارش دهی ...اشک ها قبل از جاری شدن به عرش خدا می روند و خداوند اشک ها را بی جواب نخواهد گداشت... صدف را به کنار ساحل بردی بی انکه بدانی قطره های اشکش بود که موج را درونت پدید آورد و تو ... غرور عظمتت تا کجا همراهت ماند؟ آری تو ماندی و غرورررر دلت و تنهایی صدف .........................................................................................نویسنده : سایه آوای دل ...ادامه مطلب

شانه ات را دیر آوردی سرم را باد برد خشت خشت و آجر آجر پیکرم را باد برد آه ای گنجشکهای مضطرب شرمنده ام لانه ی بر شاخه های لاغرم را باد برد من بلوطی پیر بودم پای یک کوه بلند نیمم آتش سوخت نیم دیگرم را باد برد از غزلهایم فقط خاکستری مانده بجا بیت های روشن و شعله ورم را بادبرد با همین نیمه همین معمولی ساده بساز دیرکردی نیمه ی عاشق ترم را بادبرد بال کوبیدم قفس را بشکنم عمرم گذشت وانشد بدتر از آن بال و پرم را باد برد ارسالی از ...(fire man) آوای دل ...ادامه مطلب

گاهی سکوت می کنی چون اینقدر رنجیدی که نمی خوای حرف بزنی...

گاهی سکوت میکنی چون واقعا حرفی برای گفتن نداری...

سکوت گاهی یک اعتراضه و گاهی هم انتظار...

اما بیشتر وقتها سکوت برای اینه که هیچ کلمه ای نمیتونه غمی رو که تو

وجودت داری توصیف کنه

و این یعنی همون حس تنهایی…

“خسرو شکیبایی”

آوای دل ...

بـه کعبـه گفتــ ـم تو از خــ ـاکی منــ ـم خاک چــرا باید بگـــردم؟ نــ ـ ـدا آمــد تو با پـــا آمـــ ـدی باید بگــ ــردی بــرو با دل بیــــ ـا تا من بگــ ـردم . . .   دل نوشته های.......(fire man) آوای دل ...ادامه مطلب

    کاش می شد در نمازم عشق را دعوت کنم کاش می شد بهتر ازآن با خدا صحبت کنم کاش می شد یک شب از شبهای عمرم با خدا بی خیال از آب و نان در گوشه ای خلوت کنم کو مرادی، مرشدی یا خضرِ دانایی که من همچو موسی مدتی در محضرش خدمت کنم تشنه ام من تشنه ی آبی که اسکندر نخورد می رسم روزی به آن اما اگر همت کنم ترسم آخر مثل دل هایی که دورند از خدا من به این دل مردگی های خودم عادت کنم باید امشب شوق رفتن در سرم پیدا شود کوله بارم کو؟ که از “من ” تا ” خدا ” هجرت کنم کو مسیرم ؟ هجرت و سجاده ام ؟ تا بعد از این لحظه های خلوتم را با خدا قسمت کنم شهر سر تا سر پر از پس کوچه های غربت است می ر آوای دل ...ادامه مطلب

گاهی چه دلگیر می شوی از خدا و گاهی چه بی اندازه دلت برایش تنگ می شود گاهی از حکمتش شاکی و گاهی راضی گاهی مشکوک و گاهی مجذوب عدالتش می شوی گاهی از رگ گردن به تو نزدیکتر و گاهی دور می شود از تو گاهی قدرتش در لبخند تو جاری می شود و گاهی در گریه ات ..خدا همان خداست اما کاش اینقدر ما گاهی به گاهی نمیشدیم... آوای دل ...ادامه مطلب